Cost-management

Men zegt wel eens gekscherend: "Aan de voorkant maak je de omzet, aan de achterkant de winst." Hier zit een kern van waarheid in; immers, iedere inkoopbesparing staat gelijk aan een even grote toename van de winst.

In de meeste organisaties zijn wel voldoende ideeën aanwezig voor kostenbesparingen. Het gaat vaak mis als er onvoldoende prioriteit aan wordt gegeven, er geen resources voor beschikbaar worden gesteld en er nauwelijks een structuur aanwezig is om kostenbesparingen te realiseren. Het komt er vaak op neer dat we hopen dat onze inkoper dit er even bij doet. Daar hadden we hem of haar toch voor aangenomen? Dit is een misverstand.

Pas nadat hier KPI's op geschreven worden, er een besparingstracker opgezet wordt en mensen ook tijd, aandacht en er een eerlijke beloning naar resultaat voor krijgen, kun je hier structurele verandering verwachten. Eerder is er simpelweg te weinig stimulus.

Behalve dat 'besparen' in veel kringen (niet altijd onterecht) een wat negatieve klank heeft, kan het ook erg motiverend zijn. In de meeste gevallen is het niet nodig om leveranciers het vel over de oren te trekken en jezelf daarmee als een oninteressante klant weg te zetten.

Het kan leuk en inspirerend zijn om samen met leveranciers te concluderen en te besluiten dat we in 'hetzelfde schuitje zitten'. Dat het niet de bedoeling is om de marge van de leverancier af te pakken, maar dat we gezamenlijk slimmer naar de kosten in de gehele keten kijken. In sommige gevallen helpt een gezamenlijk marge- of groeidoel. Het is overbodig te noemen dat vertrouwen hier een erg belangrijke factor is.